"Ik vind het steeds lastiger om de trap op en af te gaan vanwege mijn leeftijd en fysieke beperkingen. Ik overweeg een traplift, maar kan de gemeente of mijn verhuurder dit weigeren? Ik wil graag weten waar ik aan toe ben."
Als huurder heb je verschillende rechten en mogelijkheden wanneer je mobiliteit afneemt. Onder de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) en de Wet langdurige zorg (Wlz) kun je in aanmerking komen voor hulpmiddelen zoals een traplift. Deze wetten zijn bedoeld om je te ondersteunen in je zelfstandigheid en mobiliteit binnen je woning.
De Wmo en Wlz bieden financiële ondersteuning voor woningaanpassingen in gevallen van handicap of langdurige zorgbehoefte. Dit betekent dat je, indien je moeite hebt met traplopen, mogelijk recht hebt op een vergoeding voor de installatie van een traplift.
Wanneer je door een beperking of ziekte niet meer zelfstandig de trap kunt gebruiken, kun je een aanvraag indienen bij de gemeente voor een traplift via de Wmo. De gemeente beoordeelt vervolgens of je in aanmerking komt voor deze voorziening op basis van je persoonlijke situatie en het medische advies.
Meer weten? Lees dan ook Wat mag je veranderen aan je huurwoning?
Ja, de gemeente kan besluiten om een aanvraag voor een traplift te weigeren. Er zijn verschillende redenen waarom de gemeente een aanvraag kan afwijzen. Hieronder bespreken we de meest voorkomende redenen.
Een van de meest voorkomende redenen voor afwijzing is dat er volgens de gemeente alternatieven beschikbaar zijn die de situatie kunnen oplossen zonder dat er een traplift nodig is. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn als de woning een slaapkamer en badkamer op de begane grond heeft, waardoor het gebruik van de trap vermeden kan worden.
Soms is de woning simpelweg niet geschikt voor de installatie van een traplift. Bijvoorbeeld wanneer de trap te smal is of de constructie van de woning het niet toelaat om een traplift te plaatsen. In dergelijke gevallen kan de gemeente de aanvraag afwijzen en alternatieven voorstellen, zoals verhuizen naar een meer geschikte woning.
De gemeente kan de aanvraag ook weigeren als de kosten voor het installeren van een traplift buitensporig hoog zijn in verhouding tot de noodzaak en andere mogelijke oplossingen. Dat kan betekenen dat de gemeente adviseert om te verhuizen naar een woning die beter geschikt is voor je behoeften en een verhuiskostenvergoeding geeft, in plaats van het installeren van een traplift.
Een verhuurder heeft het recht om wijzigingen aan de woning, zoals een traplift, te weigeren als deze wijzigingen de verhuurbaarheid of de waarde van de woning negatief kunnen beïnvloeden als je geen vergoeding ontvangt vanuit de Wmo of Wlz. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn als de traplift de toegankelijkheid van de woning voor toekomstige huurders beperkt of als er significante aanpassingen nodig zijn die de structuur van de woning aantasten.
Hoewel de gemeente verantwoordelijk is voor het verstrekken van hulpmiddelen zoals een traplift via de Wmo, kan de aanvraag in sommige gevallen worden geweigerd. Dit kan gebeuren als er alternatieve oplossingen beschikbaar zijn, de woning niet geschikt is voor een traplift of als de kosten te hoog zijn. Als je aanvraag wordt afgewezen, heb je de mogelijkheid om bezwaar te maken of een second opinion aan te vragen.